Para alimentarme de ti, sólo necesito tu aire.

'Para alimentarme de ti, sólo necesito tu aire. Quizás el recuerdo es el primer paso hacia la eternidad...11012 <3'

sábado, 23 de marzo de 2013

¿Cómo no me iba a enamorar? Si siempre supiste hacerme sonreír.

Apareciste en mi vida &rompiste todos mis esquemas. Pero lo hiciste para bien, porque gracias a ti sonrío un poco más. Cuando todo lo que nos rodea va mal, te miro, &sé que en ti puedo encontrar un refugio hasta que pase la tormenta, porque sé que tus brazos me protegen de cualquier cosa. Dentro de poco habrá pasado medio año desde que estamos juntos en esto &sólo puedo decirte GRACIAS. Por todo lo que hiciste, haces &sé que seguirás haciendo por mí, porque como tú dices: esto va para largo. Hemos tenido nuestros más y menos, nuestras peleas, pero siempre hemos acabado uno en los brazos del otro, ya sea que tenga que ceder yo o tú. De todo el tiempo que llevamos juntos, me quedo con las noches, con todas las noches contigo, con todas las noches que nos quedan juntos, porque no pienso desperdiciar ni una. Me quedo con tu sonrisa &con tu boca, con tus labios &con tus besos. Me quedo con despertarme a tu lado &pasarme horas mirándote dormir como un ángel. Me quedo con tus planes de futuro para nosotros. Me quedo con las ganas que tengo de estar solo nosotros dos, de romper la puta distancia que nos ahoga cada semana, de verte todos los días. Me quedo con las ganas de ir de tu mano vestida de blanco & llevar tu apellido. Me quedo con las ganas de tener dos hijos preciosos, que se parezcan a su padre. Me quedo con las ganas de amarte el resto de mi vida, de amarte cada día como si fuera el último, de darte todo de mí & de confesarte que más allá de ti, no hay &ojalá nunca haya nada más. No puedo prometerte una vida feliz, pero sí que intentaré con todas mis fuerzas sacarte mil sonrisas a diario. Prometo darte la mano cuando las cosas se pongan difíciles. Prometo ser fuerte para apoyarte cuando lo necesites. Prometo abrazarte cuando tengas frío. Prometo amarte a ti &sólo a ti, el resto de mi vida. Porque quiero dedicarme a ti, a cuidarte, a amarte & a hacerte feliz todos &cada uno de mis días. Quizá tú no hayas sido mi primer amor, ni yo el tuyo, pero por mi parte ten seguro que quiero seas el último &el único. Gracias por quererme cuando nadie más lo hizo. 

viernes, 22 de marzo de 2013

Porque en noches como esta, te echo de menos.

No soporto no verte &no estar a tu lado. Entonces en cada noche como esta, que no puedo tenerte, necesito estar sola. Cierro los ojos, &empiezo a sonreír como una tonta mientras las lágrimas se deslizan por mis mejillas. Sonrío porque te imagino a mi lado, porque recuerdo tus besos, el movimiento suave de tu mano con la mía hasta que las unimos, los abrazos que nos damos cada noche, sentir tu mano derecha en mi brazo derecho, mientrás me colocas la cabeza en tu pecho, cuando me quitas con cuidado el pelo de tu cara & me acaricias con dulzura, cuando me subes con cuidado mi pierna derecha encima tuya. Me imagino sentir el roce de tu cuerpo como cuando estamos juntos &me estremezco. Recuerdo tus besos suaves, dulces, tus labios con los míos &ese movimiento lento, despacio &todo lo que me haces sentir teniendo tu respiración tan cerca de la mía. Entonces abro los ojos &veo que no estás conmigo. No me gusta. Vuelvo a cerrarlos porque te necesito un poco más para lograr tranquilizarme. Entonces recuerdo las risas, tus bromas, tus tonterias que haces solo para verme sonreír, las cosquillas, mis gritos para que pares, los pellizcos, los mordiscos, &todos los buenos momentos que me das. Pero sólo están en mi mente, porque mi cama está vacia. Porque hoy nadie me da un beso de buenas noches & la semana se me hace cada vez más díficil sin ti. Y a veces te busco, pero no estás. Y me quedo sin fuerzas, doy la vuelta a la almohada, &con los ojos llorosos intento dormirme para poder tenerte cerca aunque sea en sueños. Pero a veces no te encuentro ni ahí & el día se me hace difícil sabiendo que no te voy a tener conmigo. A veces quiero pensar que te pasa lo mismo, aunque sé que no es así. Y quizá sea eso lo que más me duela. Pero día a día saco fuerzas de este corazón que es tuyo &solamente late por ti para poder seguir pensando que pronto estarás aquí, que algún día dejaré de tener miedo que desaparezcas para siempre. Todo esto solo hace que me dé cuenta de lo mucho que has llegado a ser en mi vida. Pase lo que pase a lo largo del tiempo, sólo quiero que sepas que en mis mejores sueños, TÚ eras el padre de mis hijos.

sábado, 23 de febrero de 2013

Dime la manera de volver a ser felices juntos.

Esos momentos en los que necesitas escaparte para que ya no duela, y no puedes.. no eres capaz. Tienes que quedarte quieta &pensar que todo irá bien. Herida. Así es como te sientes, pero no puedes irte. No puedes renunciar a nada, porque dependes demasiado. Porque él es lo más importante para ti.
Quizá llore cada vez que algo va mal &por eso pienses que soy débil, soy más fuerte de lo que crees.. Tú no entiendes todo lo que supone estar a tu lado & aguantar la indiferencia cuando lo único que esperas es un abrazo, una caricia. Y no hay más respuesta que un silencio matador. Chico, mis ojeras pueden darte más amor que cualquiera de esas princesas de cuentos. No te das cuenta que lo único que intento es que te dejes querer. Todo podría ir bien. Las discusiones por gilipolleces nos van desgastando, a mí me duelen, a ti te alejan. Me dijiste que me querías. Y creo que me quieres. También quiero creer que nuestro amor puede con todo. Pero soy tan frágil, que me rompo si pienso en perderte. Siempre creí funcionar con la misma regla.. Da el primer paso, que yo daré los 99 restantes por ti; pero me he estado engañando hasta ahora. Mi regla en realidad es.. Daré el primero, el segundo, el tercero, el noventa &nueve y el cien paso si te quiero. 
Nosotros juntos pudimos ser felices. Yo fui feliz en tus brazos &sé que tú en los míos también, aunque nunca lo digas. Sé que me quieres. Te quiero. Volvamos a ser felices juntos.
No voy a decir que no puedo vivir sin ti, porque puedo vivir sin ti. Pero no quiero"

martes, 5 de febrero de 2013

Y si todo volviera a ser como antes.

 Te dije un día, y probablemente ni lo recuerdes.. 'Me has dibujado un mundo &me has roto el dibujo en la cara' .. ¿te acuerdas lo que me dijiste? Yo sí. 'Verás cuando te pinte el Universo entero &te lo regale'. Hoy dirías lo mismo?
Sabes? Pensaba que no vendrían tan pronto los problemas, pensaba que el principio era más largo, que durarían más los momentos de venir a verme los viernes 'a escondidas' solo por pasar la noche conmigo, aunque tenías que irte a las 6 de la mañana. Esas eran las mejores noches. Pensaba que durarían más las mañanas en los parques, que durarían más los paseos, que durarían más las ganas de hablar a todas horas, que duraría más lo de encontrarte en mi portal al volver del insti, que duraría más eso de pedirme que viniese a verte por las mañanas solo para estar entre tus brazos, que duraría más el corazón al despedirnos, que duraría más las noches enteras hablando, que durarían más las tardes en la cocina preparando la cena, que durarían más las ganas, que duraría más el sueño que vivimos, que duraría más todo.. Que duraría más tu dulzura, que durarían más las risas que acababan en besos, que durarían más los besos en el ascensor, en el campo, en la calle, a escondidas, y en cualquier lado del mundo.
Hay momentos tan bonitos.. tan únicos, &tengo tanto miedo. Tantísimo. De que esto se termine, de que cambie, de cualquier cosa que pueda herirnos. Porque yo contigo era feliz.
Lo que daría por volver el tiempo atrás. Pararlo en una de esas veces que me decías que todo irá bien, que ya lo veré, que nosotros podemos con todo, mientras me llamabas tonta por llorar &me abrazabas.

jueves, 31 de enero de 2013

Elegí luchar por ti &lo haré hasta el final, hasta que mi corazón deje de latir.

No entiendes que me duela, porque no sientes todo lo que yo siento cada vez que pienso en ti. Sueño con ser la princesa de tu cuento, pero de momento son sólo sueños. Y los sueños se quedan en ojalá's.. Ojalá sintieras lo mismo que yo, ojalá me echases de menos a cada segundo, ojalá cuando pensases en mí vieras la futura madre de tus hijos, ojalá pudieras decirme que me quieres con el corazón, con la mente &con todas las ganas, ojalá fueses feliz a mi lado, cosa que estoy dudando. Me quieres &no me quieres. Me necesitas &no me necesitas. Son palabras que me atraviesan de arriba abajo y de un lado a otro, como espadas. Y ¿quién me va a devolver las noches llorando, destrozándome a mí misma por no saber darte lo que necesitas? Por no ser aquello que tú quieres tener al lado. Me quema por dentro las entrañas el saber que en este momento y cada día te he estado perdiendo un poco más, &ahora estamos a una gota de llenar el vaso. El temor a joder todo no me permitió hablar de lo mucho que me dolía tu ausencia. Ahora me duelen los te quiero's no correspondidos. Lo único que hago es vivir en los momentos bonitos para no acabar hundiéndome del todo. Y en mi cabeza sólo hay uno, uno que destaca sobre todos. Eran casi las 5 de la mañana, estábamos en mi cama &me dijiste que te estabas enamorando de mí. No sabes lo que me hiciste sentir con ese beso que me diste suavemente, que si cierro los ojos todavía siento tu respiración en mi cara, &tus labios con los míos. Pararía el tiempo para guardarte a mi lado, porque he compartido tanto contigo en los últimos 4 meses, que no sabría seguir si sueltas mi mano. Me siento perdida, &el único camino que me permito ver es seguir luchando por ti, por nosotros. Porque no quiero renunciar a esa sensación cálida que recorre todo mi cuerpo cuando oigo tu nombre, no quiero renunciar a las risas a tu lado, a los abrazos, ni al beso que me diste el domingo cuando me quedé dormida &tú saliste a tomar el café. Más que ser mío, quiero seguir sintiéndome tuya. Mañana me despertaré fuerte, con ganas de hacerte mío de nuevo. Que sea complicado nunca hará que dejé de intentarlo. Sé que en mí existe lo que tú pides. No quiero perderte, joder.
Contigo descubrí que hasta ahora no había amado.

lunes, 28 de enero de 2013

Me diste lo que nunca imaginé.


No importa nada, nada, ni lo más mínimo.. lo único que importa es lo que puedo llegar a sentir, esa sonrisa bobalicona cada vez que me miras, esa corriente eléctrica en el corazón a cada abrazo, &aunque pasen mil cosas, todo merece la pena por estar a tu lado, porque siento que estás hecho para mí, porque eres el amor de mi vida.
¿Qué importa si se cae el mundo, si todo el agua del mundo desaparece, si se pierde el rastro de arena en cada playa? NADA. Que muera hasta la última estrella si puedo seguir sintiéndome tan feliz a tu lado.
Ya no es ni siquiera por cada vez que te miro a los ojos &pienso que me encantan, que los quiero para mí, sino por cada beso tan suave, tan dulce, por cada caricia, por cada suspiro, por cada buenas noches en tus brazos. No esperaba que apareciera alguien así, alguien como tú.
Por esos ojos azules que me matan &sin los cuales no puedo seguir, por ser esos besos en el cuello, los susurros, las manos entrelazadas, por saber todas las cosas que yo no sé, por hacerme sentir lo que nunca antes había sentido, por ser todo lo que siempre había esperado &lo que posiblemente no merezco, pero sobre todo, por ser el chico que me demostró todo lo que había de bonito en el mundo, lo azul que puede ser el cielo, lo alto que puede subir una ola del mar, o lo roja que puede llegar a ser una rosa.
A veces me pregunto por qué fui yo la elegida, pero me enseñaste que no hay nada que entender, sino mucho que aceptar.
Hace cuatro meses que empezó todo, &después de todo este tiempo tengo que decirte que si todo está como está es por ti, porque has sacado esa sonrisa que tanto te gusta infinidad de veces, que mi mayor miedo sólo podrá desaparecer si estoy contigo, que siento que todo puede ir bien sólo si estamos juntos.
Te lo digo siempre, estás loco, &tú siempre respondes lo mismo, que sí, que cada día un poco más.
Me matas a mordiscos &sustos.. y yo me quejo, pero me encanta.
Miras de una manera especial, una manera que dice mucho más que mil palabras.
Sólo sé que tienes algo, algo que si me falta se me acaba la vida, quizá ese algo seas tú, de principio a fin, sin más, o quizá sea todo lo que me haces sentir.
No tengas prisa, nunca, por nada, cojámonos de la mano, subámonos a cualquier nube del cielo, tenemos todo el tiempo del mundo para nosotros, te regalo el mío, te regalo hasta el último segundo, hasta el último gramo de amor del universo, te regalo los momentos más bonitos, un futuro juntos, un paseo por la playa este próximo verano &una noche contando las estrellas, todo lo que quieras &más, sólo cierra los ojos e imagina con total libertad.
Recuérdalo, nada ni nadie me va a separar de ti, te lo prometí; Porque eres mi vida, mi niño, todo lo que me faltaba, mi trocito de alma, además, ¿Por qué tengo que dar explicaciones? Porque te amo, &punto, más que a nada en este mundo.
LUNES UNO DE OCTUBRE.

lunes, 14 de enero de 2013

Quédate un poquito más.. una vida ¿te parece?


Deja caer otra vez una mirada a alguna de mis letras, a quién debo preguntar dónde está el fin del mar, a quién debo preguntar qué pasará, qué más puede pasar, cómo narices puedo quererte tanto, cómo has conseguido tantísimo, si alguien pudiera contemplar en directo mi corazón comprendería muchas cosas, entendería el pulso que me das &a la vez me robas, en ocasiones ni yo lo entiendo, &traté de pensarlo, de reflexionar, de encontrar una respuesta, algo que aún no he conseguido, así que me limito a cerrar los ojos, respirar profundamente, sonreír &empezar a asimilar que hay preguntas que no tienen respuesta, &que te quiero, sin explicaciones, sin excusas ni pero's, ni tampoco medias tintas, las cosas son así, sólo se trata de sentir.
Me cuesta tanto creer que haya sido yo, que sea yo la elegida.. porque ¿sabes? En realidad no soy más que una chica que a veces se siente pequeña, pero otras, entre tus brazos, se siente la más grande, la más afortunada.
Vale, sí, soy una caprichosa, una blanda e incluso pegajosa hasta el extremo, soy la que se sienta enfrente de la ventana para ver cómo caen las gotas de lluvia, la que se sabe el juramento hipocrático de memoria, &a decir verdad, nunca me he considerado especial, sino todo lo contrario, sin embargo sí que soy aquella que te quiere con todo el alma.
Has sido tú el que me ha enseñado todo eso, el que ha hecho que me sintiera especial simplemente por tenerte, por poder contemplar a diario los ojos con el azul más bonito que he visto nunca; Día tras día te voy amando más, aunque a veces crea que es imposible, me sorprendo.
Aprieto fuertemente tu mano &te obligo que me mires a los ojos cuando voy a decirte que te quiero, ¿Por qué? Porque de esa forma trato de que comprendas hasta qué punto es cierto, &así poder conseguir que te quedes a mi lado un poquito más, &con suerte, una vida.
Te puedo decir con completa seguridad que nadie, absolutamente nadie va a quererte como yo, nunca, nadie va a mirarte a los ojos &va a sentir lo que siento yo, nadie va a notar ese escozor tan intenso por tenerte lejos, nadie rozará tu nariz de la forma en la que lo hago yo, nadie te acariciará el pecho, la tripa, el cuello, la cara, el brazo &todo lo tuyo a cada momento, nadie se enamorará de tus sustos &tu sonrisa a cada segundo.
Había tantas cosas que no conocía... Tantas sensaciones... Y es por eso por lo que te amo, porque sabes que soy todo lo que tú quieres ver en mí.
Porque a veces, lo más bonito de la noche es la oscuridad, porque lo más bonito del mar pueden ser las olas golpeando las rocas, porque las sensaciones más bellas son las que se viven con los ojos cerrados, esas que vivo a tu lado.
 Te quiero más de lo que tú puedas imaginarte jamás.

miércoles, 19 de diciembre de 2012

80 días, 80 maneras distintas de quererte..


Necesito escribirte una carta ya que no estoy a tu lado para besarte, abrazarte &mimarte...he pensando en escribirte estas palabras &agradecerte estos ochenta días tan increíbles que me has hecho pasar a tu lado.
Sé que tendremos momentos malos que no nos gustarán ni a ti, ni a mí, &pasaremos situaciones difíciles y ¿sabes por qué lo sé? Porque en una vida entera que nos queda juntos no será fácil estar siempre felices, pero quiero que sepas que aun en esos momentos te voy a seguir queriendo como el primer día, nunca menos...
Perdóname por favor si a  veces no actúo o reacciono como debería, sé que no soy nada perfecta, pero te prometo que intento e intentaré hacerte feliz día tras día &sacar un sonrisa en esos labios y sobre todo en ese corazón que intento que me quiera todos los días... no soy perfecta, pero a tu lado soy feliz &quiero conseguir que tú también lo seas al lado mío, amor.
Quiero ganarme un huequecito en tu corazón para que no pueda separarse de mí, quiero estar en tu mente para que sueñes conmigo día tras día...pero sobre todo quiero estar a tu lado para cuidarte en cada momento de nuestras vidas, para secarte las lágrimas cuando estés triste, reír contigo cuando estés contento, abrazarme a ti cuando tenga miedo... lo quiero todo a tu lado &voy a luchar por ello con todas mis fuerzas, lágrimas, esfuerzo, con todo mi ser, porque sabes que ante todo estás tú, estamos nosotrosEres la razón de mi felicidad &espero que lo sigas siendo mucho tiempo...

martes, 11 de diciembre de 2012

Te iubesc..

Nu vreau sã uit nici o secundã din toate momentele noastre... Vocea ta rãsunã în mintea mea ca un ecou, imaginea zâmbetului tau, atât de dulce.. Nu as putea sã renunt la amintiri ca atingerea ta, ca fiecare îmbrãtisare, ca fiecare sãrut.. pentru nimic in lume.
Te iubesc pentru cã îmi alungi singurãtatea într-o lume plinã si aglomeratã. Te iubesc pentru cã fãrã tine e greu si nu mã pot regãsi. Te iubesc si sunt definitia fericirii eterne când esti lângã mine. Te iubesc pentru simplele banalitãti pe care le faci, te iubesc pentru cã bei apa, pentru cã respiri, pentru felul în care te încalti, pentru felul în care îmi vorbesti, pentru felul în care zâmbesti, pentru cã te speli pe dinti, pentru cã mã musti, pentru cã mã sperii si apoi zâmbesti, pentru felul în care esti tu însuti. Te iubesc pentru linistea daruitã în clipele împreunã, te iubesc pentru fiecare zâmbet care mi-ai dãruit. Te iubesc pentru cã m-ai alintat când nimeni nu era lângã mine. Te iubesc pentru fiecare atingere, pentru cã m-ai îmbrãtisat... Te iubesc fiindcã mã lasi cu dorinta de a atinge buzele tale. Te iubesc pentru cã rãmâi cu mine. Te iubesc pentru cã te imaginez lângã mine toatã viata. Si te iubesc pentru cã stiu ca nimeni nu va mai fi ca tine. Si stii ce?
Te iubesc pentru cã noptile ar fi perfecte dacã în fiecare dimineatã m-as trezi lângã tine.

martes, 4 de diciembre de 2012

Tu locura es mi perdición.

Nunca pensé que volvería a sentir todo esto. Hablo de la sensación de que mi corazón late de nuevo con fuerza, cada vez que tú apareces. Hablo de esas mariposas en el estómago. Hablo de esa sensación de vacío cuando no te siento cerca. Hablo de sentimientos. Hablo de sentirme pequeña, pero sentirme tu pequeña. Hablo de tu respiración en mi cuello &de mis brazos en tu pecho. Sabes? Pensaba que nunca encontraría una persona que me mirará &me haga sentir protegida. Una persona que me miré, &que me haga saber con una mirada, que no me va a soltar. Una persona que pudiera hacerme sentir feliz. No es la historia más perfecta, ni más romántica, ni más bonita... pero es nuestra historia. Es lo que empezamos juntos, sin darnos cuenta que iría encaminada así. No puedo evitar mirar atrás. Recordar simplemente nuestras locuras, cosas que sólo tú &yo sabemos. El principio...de toda una vida empezó con una botella de JB, bueno dos, 'Never back down' mi primera pelí en tus brazos, una ducha, un sujetador morado detrás del sofá, unos leggins verdes &una señora con dos perros. Un día nueve, el único regalo que no olvidaré jamás a las 4 de la mañana. Viernes de pizza, Monster &una canción de fondo mientras me besabas. El último banco del parque tocando las estrellas. Volver del insti &despertarte solo para abrazarme &dormir juntos de nuevo. Tu jersey &tu chaqueta en una noche fría. Las tardes-noches en la cocina preparando la cena. Cuánto aprendo de ti.. Mis llantos, nuestros choques &tus abrazos. Nuestra primera botella de vino juntos, la semana siguiente repetimos &mejor. La piscina, el jacuzzi &el garito. Las llamadas por teléfono en las pausas de mesa. Las noches en tu casa, los findes en la mía. Creéme que a tu lado me siento cada vez un poco más grande, contigo siento vivir. De compras con tu má. Una fiesta en tu casa. Tardes de mantita &peli en tu pecho. Has cambiado mi mundo por completo. Pero lo has hecho mejor. Te prometo que todas &cada unas de las palabras bonitas que te he dicho son la verdad, son lo que siento, son lo que quiero. Quiero que comprendas que he elegido luchar por ti, por mi, por nosotros. Y que entiendas que no quiero otros labios que no sean los tuyos, no quiero otra voz que no sea la tuya, no quiero otro olor que no sea el tuyo, no quiero otros brazos, ni otro pecho. No quiero que otro me muerda, ni me eche la bronca por ser una cría.No quiero que otro no me dejé toda una noche &me despierte a sustos o mordiscos. Nunca dejaré de buscarte, de esperarte, de darte la mano, de sonreírte sin más. Nunca dejaré de decirte todo lo que eres para mí &lo mucho que te quiero. Nunca dejaré de darte las gracias por ser mi mejor amigo, mi hermano &mi novio. Nunca dejes de abrazarme, nunca dejes de darme mi besito en la frente, nunca dejes que renuncie a esto. Levántame si me ves abajo, como lo has hecho siempre. Dame tu hombro para limpiar mis lágrimas, tus labios para curar mis heridas &el tono de tu voz para enamorarme cada día un poco más. Y no te preocupes nunca...porque siempre me tendrás contigo. Te echo de menos, mi chico.

lunes, 26 de noviembre de 2012

Poco a poco intentaré entender que no vas a volver.

En realidad tampoco ha pasado tanto tiempo, o puede que sí, puede que haya pasado más tiempo del que a mí me gustaría, no he podido cambiar nada, desde lo más profundo de mí, te necesito, aunque no quiera, confieso que me gustaría ser más independiente, me sigue doliendo que no sea igual, que el dichoso reloj no se detenga &me mata la ausencia de una explicación, porque todavía no comprendo por qué la vida te quita lo que siempre necesitas.
Las manos que siempre estuvieron unidas se separan, suena una lenta melodía de la mano del piano, al fondo del corazón un dolor estremecedor, &del alma sale un sincero siempre; Sin saber que ya se acaba, que se acaba de verdad, que es la última vez &que la echarás tanto de menos.. Durante tantos días desearás volver atrás, pero no podrás.
- Si necesitas algo, cualquier cosa, aquí me tendrás para lo que necesites siempre.
Llevo semanas intentándolo, pero no he podido sacarte de mi cabeza ni un solo segundo, &no he hecho más que martilizarme con la soledad &callar, sólo callar &desahogarme entre las cuatro paredes de mi habitación, porque sé que por mucho que explique, nadie llegará a entender lo que siento, escribo intentando entender que no vas a volver, llorando a cada paso de estrellas &luna, queriendo llamarte cada noche, pendiente de las llamadas, de tus mensajes, de lo que fuera, pendiente de alguna de tus señales, sólo necesitaba que me apoyaras, que estuvieras ahí, como siempre, un simple abrazo &un 'Todo saldrá bien, hermana.'
Lo siento, quise hacerlo yo, pero...no pude. No fui capaz de vencer al ego, mi maldito orgullo me ha podido por primera vez &te juro que hasta me odio por ello.
Tengo que ser fuerte, tengo que seguir pensando que aún te importo, que no me has olvidado, pero es que a veces no es tan fácil, sé que si tú estuvieras, muchas cosas no hubieran sucedido, no habría hecho ni la mitad de cosas que hice, además, me hubiera ahorrado lágrimas, lágrimas que hubiera sustituido por abrazos &besos.
Desde el fondo del alma, cuerpo, corazón, mente &hasta vida, te pediría que volvieras, porque bueno, pedir es gratis por el momento, porque lo que me duele no es tu partir, lo que me duele es la sensación de olvido, porque siempre supe que la distancia no hace el olvido, porque se puede sentir a una persona a tu lado, aún estando a la distancia de una estrella, porque de tu mano aprendí lo que es la sensación de que alguien sea el único motivo por el que todavía estás aquí.
Y aunque vaya a llorar, porque no soy de hielo, aunque mi cama continúe siendo testigo de tantas noches desoladas entre llantos, aunque pasen años &yo siga suplicando tu regreso, haré lo que sea porque esto no suceda más. No es que no te quiera, te quiero, &te querré de por vida, pero ya nada te importa, ni siquiera yo. Recuerda que aunque no te busque, sí quiero verte, recuerda que aunque no te lo diga, te necesito, &recuerda también que la vida pasa más rápido de lo que crees, &se puede llevar con ella los momentos más felices, en tu mano está el cogerlos a tiempo.

martes, 11 de septiembre de 2012

Yo también.

Venga, reconócelo, tú también eres de esas que escribe 156.238 textos diciendo lo diferente que eres, lo orgullosa que eres, lo alto que llevas la cabeza &como te comes el mundo. Tú también dices que eres de otra manera, hecha a medida de nadie &siendo siempre tú misma, viviendo para ti &sin dar explicaciones.Sí, venga, todas decimos eso, todas somos 'diferentes' &sin embargo morimos por cada centímetro de su piel. Todas hemos dicho: no le quiero, le he olvidado &sin embargo sigues empapando tu almohada cada noche &él sigue estando en cada uno de tus sueños, que recuerdas como caminaba &los 7 pasos justos en los que se levantaba los pantalones, cada una de sus sonrisas, cada uno de sus 'te quiero' &esa cara de idiota que se le ponía cuando lograba picarte con cualquier estupidez. También dices que eres diferente en cuanto a principios, &sabemos perfectamente que pierdes tu orgullo por él antes que perderle por tu orgullo. No eres diferente, eres la misma imbécil que cayó en su juego, la misma imbécil que perdió &la misma imbécil que se engaña para salir de ese hueco de desilusiones creadas por ti. ¿Sabes por qué sé todo esto?...
Porque yo también soy otra imbécil.

miércoles, 13 de junio de 2012

¿Lo recuerdas..?

Párate a pensar qué es todo eso que nos hace sentir vivos, lo que nos marca las metas, lo que nos hace descubrir que podemos más, &más, piensa por un instante lo que son para ti los sueños.
Estoy segura que recuerdas los años anteriores, tu tierna infancia, en la que soñabas con ser un astronauta, la persona más rica del mundo, o en algunos casos, la que ponga punto &final a todo lo malo del mundo; o los principios de la complicada adolescencia, en la que simplemente querías formar parte del mundo, sin saber que sin comerlo ni beberlo, te hicieron partícipe de él.
Y ahora te das cuenta de lo rápido que pasa el tiempo, y de que el precio que nos hace pagar nos deja prácticamente con una mano delante &otra detrás, quién dijo que todo iba a cambiar de una manera radical &brusca, que en menos que pudierás darte cuenta, todo con lo que soñabas es justo ahora lo que da igual, &de la misma manera, todas esas cosas, todos esos pequeños detalles que no imaginaste tener que soñar, porque pensaste que jamás los perderías, es ahora lo que hace mirar hacia delante, &comparar con lo de detrás, mezclar el presente con el pasado &echar de menos las cosas que jamás pensaste necesitar tanto. Estabas cansada de que todos los de tu alrededor acabarán la frase con el adjetivo 'pequeña'... Lo odiabas, & hoy lo echas de menos. Entonces es cuando le preguntas a tu madre, que acaba de cerrar aquel cuento de a penas veinte páginas, y lo está colocando debajo de tu almohada, por qué en cada cuento el príncipe es distinto, pero la princesa no, ella es incapaz de responder a esa cuestión que sólo podría rondar por una mente pequeña, entonces cuando baja la guardia, le preguntas dónde está tu príncipe azul, ella se ríe, te da un beso en la frente, te desea buenas noches, y finalmente acaba diciendo que algún día lo tendrás delante, por último apaga la luz de tu rosa habitación. Es irrelevante, da igual, no te importa, estás bien como estás, no necesitas pensar en nada más.
Quién iba a decir que diez años después cerrarías tu puerta con pestillo, y le dijerás a tu madre que estabas bien, aunque no fuera así, quién diría, quién ha visto & quién ve que después de tanto tiempo, sí necesitarías algo más.

lunes, 5 de marzo de 2012

Toma aquellos sueños &conviertelos todos en realidad.

Casi pude alcanzar aquello que siempre soñé, pero siempre estuvo ella, que era como una voz en mi cabeza que decía:
"nunca lo alcanzarás".
Cada paso que daba, cada movimiento que hacía, cada palabra dicha, me hicieron sentir perdida & sin ninguna dirección, ahora mi fe se está tambaleando, & no sé si eres tú o soy yo quien se está alejando, pero debo seguir intentándolo, manteniendo la cabeza en alto & no alejarme de ti.
Las 'peleas' a las que nos enfrentamos o más bien, mis niñerías, los cambios que tenemos, algunas veces puedo caer por el miedo e intentar poner fin a nuestra historia, pero no me rindo, & tal vez yo no lo sepa, pero estos son los momentos que voy a recordar siempre, sólo tengo que seguir adelante, yo tengo que ser fuerte, sólo tengo que seguir peleando.
Siempre va a estar ahí ese obstáculo, & yo siempre voy a seguir queriendo estar junto a ti, siempre va a ser una meta difícil que puede que no vaya a conseguir. No se trata de cuanto tarde en estar a tu lado, ni tampoco de lo que me espera después, se trata de conseguir que captes lo que yo he podido llegar a depender de ti.
Sigue intentándolo, luchando, sigue queriendo, creyendo, todo se trata de seguir adelante, porque yo jamás dejaré de creer en ti.

viernes, 10 de febrero de 2012

If you don't know, babe...

No es miedo a amar a otra persona... eso, no me atemoriza tanto como pensar en la idea de que alguien me ame de tal manera que llegue a conocer todo de mí & descubra realmente como soy, y se dé cuenta, de que lo que ha descubierto que era su princesa realmente no le gusta. Sí, creo que esa es la razón por la que me encuentro en esta situación, la cual verdaderamente no me desagrada, porque de una manera u otra soy feliz, aunque a veces eche en falta ciertas cosas o a cierta persona. Supongo que si él de verdad decidiese dejar todo por una chica que posee más defectos que virtudes, como yo, no se merecería un par de meses de mi vida, se habría ganado una vida entera e incontables caricias con indefinidos besos, besos que no se pueden describir dado su nivel de perfección. Me atrevo a afirmar que ese nivel de amor del que hablan en las películas es posible, pero quizás pocos sean los elegidos para llegar a sentirlo. Enamorarse & además de la persona adecuada no es decisión nuestra, realmente sucede & no pudes lograr dejar de amar cuando tú quieras, ocurre sin más, e igual que llega desaparece o se queda para la eternidad.

Por lógica, tú, que estás leyendo esto, tienes en mente a una persona. Quizás esa persona sea tu eternidad.

jueves, 9 de febrero de 2012

Perdóname...

Perdóname por ser la única que muere por exceso de sonrísas, o que se atragante con sus propios sueños.
Que no le ponga un límite a mis ilusiones &las vea pequeñas.
Por construir una vida a base de sueños, & caminar tan tranquila por el camino de la realidad.
Por borrar de mi diccionario la palabra imposible, & darle 2000 pasadas de color negro para que no quede el recuerdo de la palabra que fue, de la palabra que existió, pero que ya no, ya no existe.
Perdóname por ser tan inocente & andar por la vida sonríendo, & confiando en la gente, aunque la conozca de poco tiempo. Por ser, en definitiva, tonta.
Por hundirme en charcos que ni siquiera albergaron gotas de agua, con un caudal casi desierto,nulo, vacío...
Por intentar superarme más &más, & tener siempre esta ambición propia.
Por, quizá también, pintar una sonrisa en los demás, aunque ya no me quede ni pintura para pintar la mía propia.